عملگرهای مقایسه ای:
به کمک این عملگرها دو یا چند رشته متنی را میتوانیم با هم مقایسه کنیم. این عملگر بیشتر در رابطه های شرطی به کار برده میشود. (در بحث شرطی ها کاربرد این عملگر را توضیح خواهم داد) که در اکثر زبان های برنامه نویسی یکسان می باشد.
عملگر = مساوی
عملگر < بزرگتر
عملگر > کوچکتر
عملگر =< بزرگتر یا مساوی
عملگر => کوچکتر یا مساوی
عملگر <> نامساوی
عملگرهای منطقی :
عملگر Not : با این عملگر وجود نداشتن یک متغیر را در یک بازه بررسی میکنیم و حالت منفی به کد ما میدهد.
عملگر Or : با این عملگر چند شرطی که در صورت وجود نداشتن یکی، دیگری را بررسی کند.
عملگر And : این عملگر شبیه عملگر Or هست با این تفاوت که همه موارد شرطی باید برقرار شود.
متغیرها :
وظیفه متغیرها در زبان های برنامه نویسی نگهداری و ذخیره اطلاعات است یعنی برای اینکه ما بتوانیم اطاعاتی را در حافظه ذخیره کنیم و بعدا در خط های دیگر استفاده کنیم باید از متغیر استفاده کنیم. متغیرها دارای انواع مختلفی هستند و قانون و قواعد خاص به خود را دارند. که در ادامه انواعغ متغیر و قانون نام گذاری متغیر را توضیح خواهم داد.
نام گذاری متغیرها
- فاصله خالی (space) درنام گذاری متغیر قایل قبول نیست.
- نام متغیر نمی تواند با عدد شروع شود.
- نام متغیر باید کمتر از ۲۵۵ کاراکتر باشد.
- نقطه مجاز نمی باشد.
- برخی کاراکتر ها مجاز نمی باشد مثل : + – & % # /
مثال های درست و نادرست رو میتونید در شکل زیر ببینید :
انواع متغیر
متغیر ها کلا به دو نوع عددی و غیر عددی تقسیم می شوند. منظور از غیر عددی شامل حروف، تاریخ، منطق میشود که در ادامه کامل توضیح داده خواهد شد.
متغیر های عددی :
متغیرهایی هستند که براساس عملگرهای حسابی که در بالا توضیح دادم مورد استفاده قرار میگیرند :
Numeric-Data
متغیر های غیرعددی :
Non-numeric-Data
در این نوع متغیرها فقط اطلاعات متنی یا نوابع تاریخ و … استفاده میشود و هیچ گونه عملیاتی ریاضی بر روی این ها انجام نمی شود مگر این اینتکه با توابع خاصی تبدیل به داده های عددی کنیم.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.